Bende o tarafa doğru yöneldim.Ailelerinden ayrılıpda çalıların arasına girmek isteyen çocuklara aileleri' git gitde yılan girsin paçandan' diyerek korkutup o tarafa yönelmelerini engelliyorduAnnesi ile oturmaktan sıkılmış bir kızcağızda peşime takıldı yukarılara doğru çıkmaya başladık.Biryerden sonra kızcağız ateş dikeninin dikenlerinin engeline takıldı ve peşimi bırakmak zorunda kaldı.Bende biraz yükselmiş olmanın verdiği keyifle şöyle denize doğru dönüp havayı içime çektim.Tabii doğal olarak aşağıdan beri yerleri tarayan gözüm buradada aynı şeyi yapmaya koyuldu.
Derken onu gördüm....Şaşırdım,çünkü daha önce arazide hiç görmemiştim ve bulunduğum yerde olması beni şaşırtmıştı.Meğer yaşam yeriymiş Zonguldak.

Ah vaktim olsaydı ve ben bunu resim olarak çalışabilseydim.Ama yoktu.Yeri hafızama kazındı da ya hastaneyi bu tarafa doğru genişletirlerse.Kime söylemeliydi bakın burada orkide var hem bu alanın doğal haliyle kalması hastanenin etrafında bir yeşil alan olması çok güzel değilmi.Kime denmeliydi?

Ateş dikeninin ve yılan korkusunun koruduğu Ophyris nefesimi kesti,beni heyecan pınarlarında,şaşkınlık denizlerinde dolaştırdı.Ben hep buradaydım asıl sen yenisin arkadaş demiştir kesin.Haklı o hep vardı,ben sonradan gelmiştim.
Sonraki günler iki kere daha gelecektim yanına orkidenin.En son gelişimde macro çeken iki insanıda onunla tanıştırdım.Onlarda benim kadar şaşırdılar.O gün daha yukarılara çıktığımızda ve onun civarında bizi başka sürprizler de bekliyordu....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder