Filyos ve Yenice Ormanlarının göbeği...

Sabah 7:00 treni ile Filyos'a gidecektim.İstasyona gittim bir çay söyledim.Sakindi istasyon,keyifle çayımı yudumlayıp poğaçamı yerken istasyonun taşıyıcı demirlerinin arasındaki boşluklara yuva yapmış ev kırlangıçlarının sabah kahvaltı uçuşlarını izliyordum.Tam fotoğraflıktı ama ben izlemeyi tercih ettim.Fotoğraf makinesi,dürbün,çanta derken ağır bir malzeme ile yola koyulmuştum.Mustafa Filyos'dan dahil olacaktı ve ileriye doğru devam edecektik.Bu sefer güzergahımız onun deyimiyle Yenice ormanlarının göbeği idi.Önce onun teklifi ile arabayla gitmeye karar vermiştik ama düşündüm şimdi arabayla gitmek bizi tembelliğe itecekti en iyisi biz yine yürüyerek gidelim dedim.Kararımız bu oldu.Bu karara sonra pişman olduk yağmur yüzünden daha yukarılara çıkma imkanı bulamamıştık.Arboretumu göremedik.
Trenden indiğimiz yer istasyon yanında birkaç yemek yenecek yerin olduğu,arkasında sisli,kayalık dağ silsilesinin göründüğü kendi halinde sakin bir yerdi.Koku ve görüntü beni daha sonrada gün içinde defalarca aynı duyguyu hissedeceğim çocukluğumda yaz tatillerinde gitiğimiz Rize'ye götürdü.
Birer çay içip  demiryolundan emekli bir amcayla sohbet edip yola koyulduk.Emekli demiryolu çalışanları ne olursa olsun demiryolundan ayrılamazmış,evleri demiryolunu görür,yine etrafında gezinir,trenin sesini duymadıkça rahat edemezmiş.Ne yokolmaz bir bağlantı.Bunu daha öncede duymuştum ama o durumu yaşayıp itiraf eden birinden duymak,anlatırken gözlerdeki heyecanı,özlemi görmek bunun bir söylenti değil gerçek olduğunu bana kanıtladı.
İstasyonun hemen yanında yeni kesilmiş ve kesilmekte olan 80-90 yıllık Kayın ağaçlarını gördük.Birkaçı daha yaşlıydı.Bu kadar yaşlı ve sağlıklı ağaçlar niçin kesiliyordu acaba.
Araba yolundan karşıya geçtik ve köy yoluna daldık.Bizi bekleyen daha doğrusu beni Mustafa biliyordu bir asma köprü oldu.Rizedede bunun daha uyduruğundan geçmiştim çocukken ama buda heyecanlıydı doğrusu.

Asma köprü onunla uyum içinde olduğunuzda ''herşey gibi''keyifli.Uyumu bozduğunuzda korkutucu.Uyumu çıkışa yaklaştığınızda bozmanızı tavsiye ederim.İşte o zaman güvenli ve heyecanlı:)Köprü bitimi girdiğimiz yol etrafda bulunan ağaçlardan çalılardan ve havanın hafif yağışlı olmasından dolayı loşdu.Minik bir köprüden geçerken alttan akan suyun içinde Mustafa bir yılan gördü sessizce ona bakmaya başladık,ilginç olan hiç hareket etmiyor olmasıydı Mustafa ölmüş dedi,daha doğrusu öldürülmüş.Çocuklar yapmış olabilir,kafasına taş atılmış.Civarda yaşayan insanların yılan gördüklerinde öldürmesi birgün gelip onun onları öldürmesi korkusu.Ülkemizde diğer ülkelerdeki düzeyde hele hele buralarda öldürücü etkisi olan yılan yok.Ama hastanede yılanın soktuğu bir kadın görmüştüm,kadının acısının yüzüne yansıyan görüntüsünü hatırlıyorumda dayanılmaz olduğu aşikar ama bu yinede onları keyfen öldürmemizi gerektirmiyor.Hatta oradaki insanlar için faydalı hayvanlar,fazlalık fareleri onlar tüketiyor.

Şimşirler küçük ağaççık halinde ve üstlerinden aşağılara doğru yosunlar sarkıyor.Yukarıya doğru çıkarken Çütre'nin bağrış çağrış ötüşünü dinledik bol bol ve kendisini izledik.Sağolsun bizi uzun bir süre takip etti ve onu izlememize  isyan edip kaçmadı bende böylece hep sesini duyduğum bu güzel kırmızı kafalı ve bağırlı kuşu izleme,dinleme şerefine nail oldum.
Köyün içine doğru ilerledik.Araba yoluna çıkmıştık.Köy sessiz ve sakindi.Hafif yağmur çiseliyordu.Artmaması isteğimizdi.İyice yukarılarda yol kenarındaki bir çalıda Mustafa Boyunçeviren'i gösterdi.O da yakınımızda neredeyse 4-5 metre uzakta yere kondu,silkelendi,gitti biraz ilerideki çite kondu.Bizde sadece izledik fotoğraflayalım diye telaşa girmedik.Gerçi Mustafa makinesini getirmemişti ve bu kadar yakında olması ve çekememiş olmak onu üzmüştü.




Yol altında yoğun bir yeşil örtü bize hep eşlik etti gezi boyunca.Yağmur artmaya yüz tutunca bizde mecburen geri döndük.Araba olmadığı için bu yağmurda yukarılara gidemedik ve Arboretumu göremedik

Trene yetiştik ve Filyos deltasına doğru yola koyulduk.Zonguldak'tan gelecek iki kişi ile buluştuk ve deltaya gittik.Gelenler macro fotoğraf çekiyorlardı orkide çekmek için gelmişlerdi.Bende üçüncü orkidemi orada gördüm.

Anacamptis laxiflora subsp.laxiflora -boşluklu çiçekli orkide(Salep sümbülü)

Bataklık alanın yanında,kışın su basan bölgedeydi.Etrafda sazlıklar vardı.Sazlık kenarında Sümbüller açmıştı.

Kumul üstünde sarı çiçekli gelincikler vardı

En az 100 senelik olduğunu düşündüğümüz Dışbudak ilginç gövdesi ile alana bekçilik ediyor gibiydi.Filyos gelişiyor olmanın,gemi taşımacılığının gazabına uğrayacak gibi duruyor.Mustafa ve bilim adamları Belediye başkanının ve Belediye meclisinini aldığı yanlış kararlarla mücadele içindeler.Gözü kara bir biçimde bölgenin tahribatını önlemek için.

Mustafa'yı Filyos'a bırakıp Zonguldaklı arkadaşları orkideyle tanıştırmak ve eve dönmek için yol almaya başladık.Yanına geldiğimizde saat 19:00 geliyordu.Onlarda benim kadar sevindi ve ona zarar vermeden ve yanında ona yetişmeye çalışan yenilerine dikkat ederek bol bol fotoğraflamaya başladılar.

Görmiyeli benim ilk gözağrım büyüyüp serpilmişti ve etrafında ona yetişmeye çalışan hemcinsleri vardı.Ben yukarılara çıktıkça hem yeni Ophyrisler le hemde yeni orkideyle karşılaştım.

..Henüz yeni yeni çıkmaya başlayan yeni arkadaşlada o zaman tanıştım.Anacamptis pyramidalis(Piramidal orkide)Çam salebi,peynir çiçeği,yoğurtçuk diğer adları.

Orkidelerden biri akşam yemeğini sayesinde sağlamış bir örümceği konuk etmekteydi üzerinde.Bu örümceği aynı biçimde bir kelebeği yakalamışken de görmüştüm.Arı'yı avlamış haliyle ilk defa görüyordum. Yukarıda  düzlük kısım henüz açmakta olan hemcinsleriyle doluydu.

Hemen yanlarında bulunan Arbutus andrachne ve Ardıç yarenliği oradan ayrılmadan önceki son gördüklerimdi.

Ophyris ile tanışma:)

Annem'in doktor kontrolü için Zonguldaktayım.Hastaneye erken gittik.İşlemlerimizi yaptık doktoru gördük,kanımızı verdik ve sonuçları beklememiz gerekiyor.Anneme'' hadi dışarı çıkalım orada oturalım,çayımızı orada içeriz'' teklifinde bulundum.Çıktık bir süre sonra annem içeride beklemek istediğini söyleyince onu içerdeki masalardan birine bırakıp ben dışarı çıktım.Hava güzeldi ,bizim gibi sonuç bekleyen herkes hastanenin hemen yanıdaki otoparkın etrafında ve üst kısmında bulunan yeşil alana yayılmış denizi seyrediyordu.
Bende o tarafa doğru yöneldim.Ailelerinden ayrılıpda çalıların arasına girmek isteyen çocuklara aileleri' git gitde yılan girsin paçandan' diyerek korkutup o tarafa yönelmelerini engelliyorduAnnesi ile oturmaktan sıkılmış bir kızcağızda peşime takıldı yukarılara doğru çıkmaya başladık.Biryerden sonra kızcağız ateş dikeninin dikenlerinin engeline takıldı ve peşimi bırakmak zorunda kaldı.Bende biraz yükselmiş olmanın verdiği keyifle şöyle denize doğru dönüp havayı içime çektim.Tabii doğal olarak aşağıdan beri yerleri tarayan gözüm buradada aynı şeyi yapmaya koyuldu.
Derken onu gördüm....Şaşırdım,çünkü daha önce arazide hiç görmemiştim ve bulunduğum yerde olması beni şaşırtmıştı.Meğer yaşam yeriymiş Zonguldak.

Taşların kenarından toprağa tutunmuş ve biraz daha ilerlesem üstüne basacağım noktada bana merhaba dedi.Ophyris apifera Hudson x O.Oestryfera.Yanımda fotoğraf makinesi

yok,almadığıma bin pişman babamı aradım.Bizi getiren taksiye makineyi verse oda bana getirse.Babam dışarda oda ilaç almakla meşgul.Ben eve gitmeliyim.Anemi güvenli bir şekilde bıraktıktan sonra eve gittim makineyi aldım .Birsaat sonra tekrar yanındaydım.Macro lensim yok elimdeki ile çekebildiğim kadar artık etrafınıda dört döndüm.Çok bakmama rağmen bir adet daha göremedim.Tek başınaydı.

Ah vaktim olsaydı ve ben bunu resim olarak çalışabilseydim.Ama yoktu.Yeri hafızama kazındı da ya hastaneyi bu tarafa doğru genişletirlerse.Kime söylemeliydi bakın burada orkide var hem bu alanın doğal haliyle kalması hastanenin etrafında bir yeşil alan olması çok güzel değilmi.Kime denmeliydi?

Karşı tarafta hararetle iş makinaları çalışmaktaydı.Ah orada kimbilir neler toprağın altına karışmıştı.Bu burada ise oralardada vardı kesinlikle bunlardan.

Ateş dikeninin ve yılan korkusunun koruduğu Ophyris nefesimi kesti,beni heyecan pınarlarında,şaşkınlık denizlerinde dolaştırdı.Ben hep buradaydım asıl sen yenisin arkadaş demiştir kesin.Haklı o hep vardı,ben sonradan gelmiştim.

Sonraki günler iki kere daha gelecektim yanına orkidenin.En son gelişimde macro çeken iki insanıda onunla tanıştırdım.Onlarda benim kadar şaşırdılar.O gün daha yukarılara çıktığımızda ve onun civarında bizi  başka sürprizler de  bekliyordu....